Wyższa szkoła hipnozy – Kurt Tepperwein

• Wymiary: 150×210
• Liczba stron: 290
• ISBN: 978-83-89375-78-8
• Wydawnictwo: KOS

Należy przyznać, że podanie definicji hipnozy przysparza nadal kłopotów, chociaż fenomen hipnozy został dobrze poznany.

Prawdziwa natura hipnozy w świetle obowiązującej teorii pozostaje nadal nieznana. Stwierdzono jednak, że istnieje coś pomiędzy stanem czuwania a snem – jest to jakby “półświadomość”. W tym stanie funkcje ciała są obniżone, natomiast psychiczne pobudzone.

Te fenomeny obejmują zmiany świadomości, pamięci, wzmożoną wrażliwość na sugestie, odpowiedzi i myśli, których pacjent w normalnym stanie świadomości nie dostrzega. Między innymi chodzi tu o takie zjawiska, jak wywoływanie i tłumienie: odczuwania bólu, paraliżu, sztywności mięśni, zmian motorycznych”.

W toku hipnozy – nazywanej też heterohipnozą – do hipnotyzowanego dociera zewnętrzne wyobrażenie (sugestia), które zostaje przyjęte. Tymczasem w autohipnozie (samohipnozie) wyobrażenie jest wytwarzane i przyjmowane przez tę samą osobę. Bez akceptacji i aprobaty tegoż wyobrażenia jakiekolwiek oddziaływanie jest wykluczone. Dlatego też – jak podkreśla wielu autorów (np. L.M. LeCron) każdy rodzaj hipnozy jest w gruncie rzeczy samohipnozą.

Wyobrażenie na skutek częstego powtarzania może stać się odruchem warunkowym, a w związku z tym częścią osobowości. Dla trwałego oddziaływania jest zatem istotne powtarzanie.

Zgodnie z prawem układu sygnałów Pawłowa każdy intensywny, trwały i systematycznie powtarzający się bodziec, który przez odpowiednie drogi nerwowe osiągnie określony punkt w korze mózgowej, prowadzi wcześniej bądź później do wymuszonej senności, chyba że jego działanie zostanie zakłócone przez inny, silniejszy bodziec.

Z tego względu hipnozę powinno się przeprowadzać w zaciemnionym, cichym pomieszczeniu, tak aby uniknąć niepożądanych bodźców. Dzięki temu bodziec hipnotyzujący może zostać (poprzez wielokrotne używanie) na tyle opanowany, że jego oddziaływanie można każdorazowo błyskawicznie powtórzyć.

Dochodzi do tak zwanej “hipnozy błyskawicznej”. Oddziaływanie hipnotyzera polega na wytworzeniu w hipnotyzowanym wyobrażenia wprowadzenia w hipnozę, ale w rzeczywistości hipnotyzowany wprowadza się w nią sam. Dochodzi do hipnozy, ponieważ hipnotyzowany jej oczekuje.