Evergreen. Biznes to gra nieustannych powrotów – Dudley Lynch, David Neenan

• Wymiary: 130×200
• Liczba stron: 228
• ISBN: 83-916677-1-5
• Wydawnictwo: Metamorfoza

W naszych czasach potrzebujemy nowej postawy wobec przewidywalności. Czasem rezygnujemy z przewidywania pewnych rzeczy i pracujemy nad tym, żeby w komforcie przyjmować wszystko, co uzyskamy. Kiedy indziej potrzebujemy zupełnie odmiennego rodzaju przewidywania niż dotąd. W jeszcze innych momentach, starając się zwiększyć prawdopodobieństwo, że nasze potrzeby i oczekiwania zostaną spełnione, musimy interweniować w proces przewidywalności zdarzeń dużo ostrzej niż dotąd. Cokolwiek, jakkolwiek, kiedykolwiek… cel jest zawsze ten sam.

W mało przewidywalnym świecie czynić siebie bardziej prawdopodobnym. Bardziej prawdopodobnym niż wczoraj. Bardziej prawdopodobnym niż konkurencja. Bardziej prawdopodobnym niż siły, które starają się nas powstrzymać albo rozmienić na drobne. Bardziej prawdopodobnym niż możliwość, że nam się nie uda.

Koszty braku uważności w tych warunkach okazują się straszliwe.

Dowody otaczają nas wszystkich, jak porzucone miny przeciwpiechotne albo, jeśli miny zostały już „zdetonowane”, jak opuszczone, wypalone skorupy zniszczonych relacji, okazji i przedsięwzięć. Wszyscy żyjemy w światach rojących się od zaskoczeń. Na kolejnych stronach chcemy zająć się przewidywalnością i zaskoczeniem, mówić tymi kategoriami. W wielu przypadkach będziemy na określenie zaskoczenia używać innego słowa – „wrzucenie” – w znaczeniu „bycia umieszczonym w samym środku, bez ostrzeżenia i bez przygotowania”. (Autorem tego terminu jest niemiecki filozof Martin Heidegger. Według niego każdy z nas zostaje wrzucony w kultury, tożsamości i przekonania, o które się nie staraliśmy – zatem bez możliwości własnego wyboru. Termin ten doskonale służy także określeniu bycia bezceremonialnie ciśniętym w najprzeróżniejsze nieoczekiwane sytuacje.) Jednego z nas zapytała szwagierka: „O czym jest ta nowa książka?”. Ponieważ nigdy wcześniej nie wypytywała go o publikacje, nad którymi pracuje, nie miał gotowej odpowiedzi. Gdy przedstawił jej tematykę swojej najnowszej książki, była w widoczny sposób poruszona jego wyjaśnieniami. Wyraz jej twarzy świadczył o głębokim, nagłym olśnieniu. Spojrzała na szwagra, jakby widziała go pierwszy raz w życiu. Oboje zostali „wrzuceni” w nieoczekiwaną sytuację. Taka jest natura zaskoczenia. Taka jest natura życia i robienia interesów w czasach niespotykanej, rosnącej niepewności i złożoności.

Coraz częściej doświadczamy zaskoczeń – “wrzuceń”. Jest to jedna z najszybciej rozwijających się branż. Ilość nowości w naszym życiu i biznesie gwałtownie wyprzedza ilość tego, co znamy.

Z powodu wrzuceń w naszym życiu każdy z nas, w coraz bardziej przyśpieszającym świecie, stawia czoła poniższym okolicznościom:

Nie ma innego wyboru niż działać. Nigdy nie ma wystarczająco dużo czasu, żeby dokładnie planować, a często jest go zbyt mało, żeby planować w ogóle. W postmodernistycznym świecie, „załamania” (druga koncepcja Heideggera) są wszędzie. Przerwania są stałą. Wieści rozchodzą się szybko. Informacja już się nie sączy, ona tryska. Potem możesz myśleć: „To był głupi ruch, powinienem był…”, ale jest już po fakcie, to już tylko refleksja. A refleksja jest luksusem w świecie, w którym zostajemy wrzuceni w sam środek akcji, w świecie, w którym, jeśli nie interweniujemy i nie uczestniczymy, świat toczy się dalej bez nas. Najczęściej musimy „iść na całość” i trzymać kciuki.

Nie można przewidzieć rezultatu. To, jak działania i wyjaśnienia, które rozpoczynasz w swoim świecie, wpłyną na światy innych ludzi, jest zawsze niewiadomą. Widzisz tylko powierzchnię. Heidegger doradziłby: „Bądź świadom czynnika wrzucenia”. Bądź gotów popłynąć z prądem, przystosować się do niespodziewanego, dostosować swoje działania, oceny i strategie.

W końcu – istnieje tylko interpretacja. Innymi słowy, nigdy nie ma trwałego obrazu. „Fakty” ciągle mienią się i zmieniają. Zdarzenia i rozwoje wypadków w rzeczywistym świecie nie układają się jak punkty w porządku obrad czy raporcie z naukowego eksperymentu. Jesteś „wrzucony” w interpretowanie tylko w konkretnej chwili, przy konkretnej ilości informacji, w konkretnym nastroju i na konkretnym poziomie szczerości.

Gdy mówisz – działasz. Zawsze i za każdym razem! Jeśli jest coś radykalnie nowego i szczególnie poświęconego „postmodernistycznej” tezie o budowie świata faworyzowanej w tej książce, to jest to stwierdzenie: „Język jest działaniem”. Kiedy mówisz, robisz dużo więcej niż „stwierdzenie faktu” lub „wyrażenie opinii”. My ludzie jesteśmy obserwatorami, obserwacji dokonujemy w mowie. Używamy mowy do zmuszania, ponaglania i zachęcania innych do współpracy. Czynimy obietnice i przyjmujemy oferty – w mowie. Zbieramy doświadczenia i dzielimy się nimi – w mowie. Budujemy wyjaśnienia i propagujemy je – w mowie. Staramy się wzajemnie potwierdzić nasze doświadczenia używając… mowy. Życie rozgrywa się -w mowie. Język nigdy nie jest bierny, zawsze jest aktywny. Każdy „obiekt” i każda „cecha” na świecie została przez kogoś zaobserwowana i nazwana. Do tego momentu nie istniała w światach ludzi. Przez sam akt mówienia, tworzymy obiekty i cechy w naszych światach. […]

Z Przedmowy do książki Evergreen